සැබෑ පුනර්ජනනීය බලශක්තිය සොයා

ජනතාවගේ දෛනික කටයුතු සිදුකරගෙන යාම හා රටේසංවර්ධනය සඳහා බලශක්තිය අත්‍යාවශ්‍යය. නමුත් ගල්අඟුරු හා ඛනිජතෙල් දහනය මගින් බලශක්තිය නිපදවීමෙන් වායුගෝලයට මුදා හැරෙන හරිතාගාර වායු මගින් ඇතිකෙරෙන දේශගුණ විපර්යාසය මිනිසාගේ පැවැත්මට බරපතල තර්ජන එල්ල කරමින් සිටී. ලොව පුරා බොහෝ රටවල් පුනර්ජනනීය බලශක්තිය වෙත නැඹුරු වෙමින් සිටින්නේ එබැවිනි. ශ්‍රී ලංකාවේ අපද පුනර්ජනනීය බලශක්තිය සොයා යාම සඳහා විවිධ ප්‍රවේශයන් ලබාගෙන තිබුණද එම මාර්ග බොහොමයක් විසින් රටේ පුනර්ජනනීය බලශක්ති නිෂ්පාදනය මංමුලාවේ හෙලා ඇති ආකාරය පසුගිය දේශගුණ කතාබහේ දී සකච්ඡාවට ගැනිණි. අපේ රට එසේ මංමුලාවේ ගියද ලොව බොහෝ රටවල් තම රටට අවශ්‍ය බලශක්තිය පුනර්ජනනීය ප්‍රභවයන් මගින් ජනනය කරගැනීම අති සාර්ථක ලෙස සිදුකරමින් සිටී.

අයිස්ලන්තය තම රටේ මුළු බලශක්ති අවශ්‍යතාවය සියයට සියයක්ම සපුරා ගනු ලබන්නේ පුනර්ජනනීය බලශක්තිය මගිනි. නොර්වේ 98%ක්, බ්‍රසීලය 86%ක්, නවසීලන්තය 65%ක් හා ඕස්ට්‍රේලියාව 62%ක් ආදී වශයෙන් තම රටේ බලශක්ති අවශ්‍යතාවය පුනර්ජනනීය බලශක්ති ප්‍රභව මගින් සපුරා ගනිමින් සිටී. එසේම තමන්ගේ රටේ ජීවත්වන විශාල ජනගහනය හේතුවෙන් පුනර්ජනනීය බලශක්තිය මගින් රටේ මුළු බලශක්ති අවශ්‍යතාවය සපුරා ගැනීමට නොහැකි වුවත් අද වනවිට ලොව විශාලතම පුන්නර්ජනනීය බලශක්ති නිෂ්පාදකයා වීමට චීනයට හැකියාව ලැබී තිබේ. ඉන්දියාව පවා ලොව පුනර්ජනනීය බලශක්තිය නිෂ්පාදනය කිරීමේ මුල් ප්‍රමුඛයන් අතර සිටී.

මේ වන විට සීග්‍ර සංවර්ධනයක් අත්කරගෙන සිටින සංවර්ධිත රටවල් තම රටේ විශාල බලශක්ති ඉල්ලුම පුනර්ජනනීය බලශක්ති ප්‍රභව මගින් සපුරා ගැනීමට සමත්වේ නම් අප වැනි රට වලට එය සිදුකිරීමට හැකි නොවීමට හේතුවක් නැත. ඒ සඳහා අවශ්‍ය වන්නේ නිවැරදි ප්‍රතිපත්ති හා කැපවීම පමණි. මෙහිදී ප්‍රතිපත්තිමය කාරනා අතින් අප ඉහළින් සිටියද එම ප්‍රතිපත්ති මහපොළොවේ යථාර්තයක් බවට පත්කර ගැනීමෙහිලා අප සිටින්නේ පසුගාමීවය. විදුලිබල හා බලශක්ති අමාත්‍යංශය මගින් ඉකුත් වසරේ ජුනි මස ක්‍රියාත්මක කිරීමට මුලපිරූ “බලශක්තියෙන් සවි ගැන්වූ දේශයක්” වැඩසටහන යටතේ මුල් අධියරයේදී පුනර්ජනනීය බලශක්තිය මගින් මෙගාවොට් 100ක් බලශක්ති සැපයුමට එකතු කිරීමට අපේක්ෂා කෙරිණි. එසේම 2020 වන විට මෙරට මුළු බලශක්ති අවශ්‍යතාවයෙන් 20%ක් පුනර්ජනනීය බලශක්ති ප්‍රභව මගින් සපයා ගැනීමටත් 2030 වනවිට ජාතික බලශක්ති අවශ්‍යතාවය 100%ක් පුනර්ජනනීය බලශක්තිය මගින් සපුරා ගැනීමටත් සැලසුම් කෙරිණි.

ඉහත සඳහන් කල පළමු අධියරයේ මෙගාවොට් 100 ජනනය කිරීමට රජය අපේක්ෂා කරන්නේ කුඩා ජලවිදුලි බලාගාර 52ක් මගින් මෙගාවොට් 59ක්, දැව බලාගාර පහක් මගින් මෙගාවොට් 11ක්, සූර්ය තාප බලාගාරයක් මගින් මෙගාවොට් 10ක්, සූර්ය බලාගාරයක් මගින් මෙගාවොට් 10ක් හා ජෛව ස්කන්ධ බලාගාරයක් මගින් මෙගාවොට් 10ක් ආදී වශයෙනි.

මේ අනුව පෙනී යන්නේ බලධාරීන් අපේ රටේ පුනර්ජනනීයබලශක්ති නිෂ්පාදනය සඳහා විශ්වාසය තබා ඇති ප්‍රධානම ක්‍රමවේදය වන්නේ මේ වනවිට විශාල මාෆියාවක් බවට පත්ව ඇති කුඩා ජලවිදුලි බලාගාර ඉදිකිරීම බවයි.

ඒ හැර අපේ රටට වඩාත් සුදුසු පුනර්ජනනීය බලශක්තිය නිපදවිය හැකි ක්‍රම වන සුළං විදුලි බලාගාර සහ සූර්ය කෝෂ වැනි විකල්පයන් කෙරෙහි අප ප්‍රමාණවත් අවධානයක් යොමුකර නැත. රට වටා විශාල මුහුදු තීරයක්‌ පිහිටා තිබුණද උදම් රළ යොදාගනිමින් විදුලිය නිපදවීම අප රටට ප්‍රායෝගිකව තරමක්‌ අපහසුය. මන්ද යත් ඝර්මකලාපීය ප්‍රදේශවල මුහුදු රළ බලය අඩු බැවිනි. තවද ලවණතාව හේතුවෙන් ලෝහමය කොටස්‌ වේගයෙන් ඛාදනයට ලක්‌ වීම හේතුවෙන් නිතර නිතර නඩත්තු කරන්නට අධික මුදලක්‌ වැය වීම ද ගැටලුවකි.

නමුත් සූර්ය බලශක්තිය ලෝකයේ ඉතා පුළුල් වශයෙන් භාවිතයට ගැනෙන පුනර්ජනනීය බලශක්ති විශේෂයකි.මෙයට හොඳ ම උදාහරණය ලෙස සූර්ය තාපයෙන් ජලය රත් කිරීමේ පද්ධති පෙන්වා දිය හැකියි. ජර්මනිය වැනි රටවල් තම රටේ සියළුම ගෘහ එකක වලට සූර්ය කෝෂ සවිකර ඉතා සාර්ථක ප්‍රතිපල අත්කරගෙන තිබේ. එසේම ඉන්දියාවේ දුෂ්කර ගම්මාන වල ජීවත්වන ජනතාවගේ ජීවන තත්වය උසස් කරලීම සඳහා සූර්ය කෝෂ මගින් විදුලිය ජනනය කරගැනීම යොදාගත් අවස්ථා ඕනෑ තරම් තිබේ.

අපේ රටේද බලශක්ති නිෂ්පාදනය සඳහා ගල්අඟුරු හා ඛනිජතෙල් වෙනුවට පුනර්ජනනීය බලශක්ති ප්‍රභව යොදා ගැනීමෙන් ඉතිරිවන මුදලෙන් මෙරට ජනතාවගේ ජීවන වියදම සියයට හතලිස් පහකින් (45%) අඩුකරගත හැකි බව සුනිත්‍ය බලශක්ති අධිකාරිය මගින් සිදුකෙරුණු පර්යේෂණයකින් අනාවරණය වී තිබේ. එබැවින් අප මේ මොහොතේ සිදුලකයුත්තේ විදෙස් රටවල අත්දැකීම් වලින්ද පාඩම් උගනිමින් 100% පුනර්ජනනීය බලශක්තිය සපයාගැනීමේ සිහිනය සැබෑ කරගැනීම සඳහා නිවැරදි ප්‍රවේශයක් ලබා ගැනීමය.

සුපුන් ළහිරු ප්‍රකාශ්

prakashtgsl@gmail.com